จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

7 ธ.ค. 2554

ไว้อาลัยแด่ ดาว ที่จากโลกนี้ไปอย่างไม่มีวันกลับมา

ดาว  พันธ์Labrador เป็นหมาตำรวจที่ปลดประจำการเมื่อ10 ปี ที่แล้ว พ่อขอมาเลี้ยง ดาว เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว เป็นน้องสาวของเราเอง พ่อมักจะบอกดาว เวลาที่เรากลับไปหาช่วงเทศกาลสงกรานต์ของทุกปี "ดาว หวัดดีพี่เขาก่อน จำพี่ได้ใหม" ทุกครั้งที่กลับบ้านต้องมีของฝากเยอะกว่าคนอื่นๆ เสมอๆ
ดาว ไม่ค่อยชอบอาบน้ำให้ ต้องบังคับแทบทุกครั้ง ชอบทานสังขยา และทาโร่ มากถึงมากที่สุด ล่าสุดพ่อเลี้้ยงปลาดุกไว้ นั่งเฝ้าอาหารและได้ลองชิมอาหารปลาจนติดใจ อ้วนจนเดินแทบไม่ไหว....สมัยก่อนเวลาไปไร่ ดาว ต้องวิ่งนำหน้าไปก่อนเสมอ ประหนึ่งว่ากลัวเราจะแซง....หลังจากที่เฝ้าอาหารปลาอยู่ระยะหนึ่ง ดาว ยังคงปฎิบัติภาระกิจไปไร่เหมือนกัน แต่เดินช้าๆ และไปครึ่งทาง...และเดินกลับมานอนรออยู่ที่บ้านสบายใจกว่า....
ดาว เป็นหมาที่ไม่เห่าเลย ยิ้มตลอดเวลา โจรเข้าบ้านยังยิ้มได้............พึ่งจะเห่าเป็นก็ตอนที่มีลูกเนี่ยแหละ เห่าตามลูก
ดาว ไม่ชอบถ่ายรูป เห็นกล้องที่ไรเป็นต้องเดินหนีทุกที ถ่ายทีไรได้ทุกส่วนยกเว้นหน้า.....
รูปนี้เห็นหน้า แต่ไม่เห็นตัว .............
ดาว มีน้ำใจเสมอ ณ ขณะนั้น ยังไม่มีน้ำนม และไม่เคยมีลูก แต่ก็ยังอุตส่าห์ให้น้องหมาข้างบ้านดูดนมได้โดยไม่ปริปาก ....ฉันนี่แหละแม่ตัวจริง........?
เวลาผ่านมา 1 ปี ดาว ก็มีคนรู้ใจอยู่ข้างบ้าน จำพันธ์ไม่ได้ ตัวสีขาว มีทายาท 2 ตัว ตัวหนึ่งอยู่กับพ่อ อีกตัวอยู่กับแม่.....ตัวนี้ชื่อ...หวาน...แม่ตั้งให้ อายุยังไม่ถึงขวบ โตเร็วมาก เพราะชอบทานแต่ขนมหวานๆ ผิวพรรณ ผ่าเหล่า แม่ดำ พ่อขาว ลูกสีทอง...... ทานทุกอย่างที่ขวางหน้า ไม่ค่อยมีมารยาทเท่าไหร่ต้องสอนกันนานกว่าจะรู้เรื่อง  เพราะมีแต่คนตามใจ ชอบงับมือเวลาให้ของกิน ได้แผลมาเยอะ
รูปนี้ หวาน ถ่ายกับ แม่ดาว ที่เห็นแต่ก้น นั่งรอกินขนมจนน้ำลายหยด ... เพราะถ้าลุกแล้วถูกตี แล้วอดกินด้วย...



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น